Αν έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί χαλαρώνουν τα δόντια και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτή τη κατάσταση, η απάντηση είναι ότι τα αίτια και η αντιμετώπιση ποικίλλουν.
Η συχνότερη ωστόσο αιτία που μπορεί να προκαλέσει χαλάρωση των δοντιών είναι η περιοδοντίτιδα. Αυτή η σοβαρή μολυσματική ασθένεια των ιστών που περιβάλλουν και στηρίζουν το δόντι , οδηγεί σε σταδιακά αυξανόμενη κινητικότητα , με αποτέλεσμα να μη μπορούν να αντέξουν στις μασητικές πιέσεις. Μπορεί επίσης να συνυπάρχει υποχώρηση των ούλων, αφήνοντας τη ρίζα του δοντιού εκτεθειμένη και ευάλωτη σε τερηδόνα και μόλυνση. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, το δόντι χαλαρώνει υπερβολικά και στο τελικό στάδιο είναι έτοιμο να πέσει.
Οι θεραπευτικές επιλογές εξαρτώνται από το στάδιο και τη βαρύτητα της νόσου. Μπορεί να περιλαμβάνουν συντηρητικές ή χειρουργικές τεχνικές και ως απώτερο στόχο έχουν τη διατήρηση των δοντιών στο μέγιστο εφικτό χρονικό διάστημα, με παράλληλη βελτίωση της υγείας των ούλων. Μεταξύ των παραπάνω συγκαταλέγονται η απόξεση των ριζών, η χορήγηση αντιβιοτικών, η χρήση μαλακών ή σκληρών μοσχευμάτων κ.α.
Σε ότι αφορά την κινητικότητα, ο βασικός στόχος είναι να σταθεροποιηθούν τα δόντια. Αυτό επιτυγχάνεται με τη σύνδεσή διαδοχικών σε σειρά δοντιών χρησιμοποιώντας υλικά όπως ειδικό σύρμα ή ταινίες ναρθηκοποίησης. Σε επόμενη φάση, και εφόσον οι συνθήκες το επιτρέπουν, η στήριξη μπορεί να ενισχυθεί με την τοποθέτηση στεφανών, επιτρέποντας με αυτό τον τρόπο τη διατήρηση των φυσικών δοντιών στη στοματική κοιλότητα.
