Τα υλικά που χρησιμοποιούμε στην καθημερινή Οδοντιατρική πράξη είναι εγκεκριμένα και ασφαλή για τον ασθενή, το περιβάλλον και τον Οδοντίατρο. Αυτό συμβαίνει γιατί πριν από τη χρήση τους, υφίστανται μια σειρά κλινικών και εργαστηριακών δοκιμών βιοσυμβατότητας.
Παρόλα αυτά, δεν αποκλείεται η εμφάνιση κάποιων ανεπιθύμητων ενεργειών.
Οι πιο σημαντικές ανεπιθύμητες ενέργειες με τις οποίες μπορούμε να βρεθούμε αντιμέτωποι είναι οι ακόλουθες:
Αλλεργικές αντιδράσεις: είναι σπάνιες και μπορεί να προκληθούν από την επαφή των ιστών με αμάλγαμα (το κράμα που χρησιμοποιούμε για τα μεταλλικά σφραγίσματα), το νικέλιο (συστατικό ορισμένων κραμάτων),μερικά αναισθητικά (πχ ξυλοκαίνη) και το ακρυλικό μονομερές (ουσία που χρησιμοποιείται σε προσθετικές αποκαταστάσεις). Στις περισσότερες περιπτώσεις οι αντιδράσεις δεν είναι σοβαρές, μπορεί πχ να εμφανιστεί κάποιο έκζεμα, και κατά κανόνα υποχωρούν γρήγορα με την αντικατάσταση του υλικού. Μπορούμε για παράδειγμα, να αντικαταστήσουμε το αμάλγαμα με σύνθετες ρητίνες. Σε περίπτωση εμφάνισης αλλεργικής αντίδρασης μπορεί να χρειαστεί και επίσκεψη σε κάποιο δερματολόγο.
Τοξικότητα: ορισμένες ουσίες, όπως πχ το φθόριο, όταν λαμβάνονται σε μικρές δόσεις έχουν ευεργετικό αποτέλεσμα στον οργανισμό ενώ αν αυξηθεί πολύ η δόση, αποβαίνουν τοξικά. Άλλα υλικά μπορούν να προκαλέσουν ερεθισμό κατά την επαφή με τα ούλα, θερμικό ή χημικό τραύμα στον πολφό του δοντιού κλπ.
Όταν λαμβάνονται τα απαραίτητα μέτρα από τον οδοντίατρο, οι ανεπιθύμητες ενέργειες και αντιδράσεις περιορίζονται στο ελάχιστο.